Przepis na gazpacho i sławę – Kobiety na skraju załamania nerwowego (1988)

W pierwszym dziesięcioleciu twórczości Almodovara niezwykle istotna okazała się komedia Kobiety na skraju załamania nerwowego, która powstała na podstawie sztuki Jeana Cocteau. To właśnie ta pozycja przyniosła reżyserowi pierwszą nominację do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny a także uznanie na licznych festiwalach.

Śmierć i pożądanie w oparach kiczu – Matador (1986)

Na jednym z polskich plakatów filmu Matador widnieje napis „erotyczny film sensacyjny”. Jak widać, już wiele lat wstecz dystrybutorzy znali skutecznie sztuczki na przyciągnięcie widzów do kina, jednak gatunkowa klasyfikacja wspomnianej produkcji zdaje się nieco ograniczać sposób jej postrzegania. W tym najdziwniejszym – nawet zdaniem samego twórcy – swoim filmie Almodovar przemyca elementy thrillera, psychodramatu, horroru a także czarnej komedii. Jak można się spodziewać, taka mieszanka budzić może różne odczucia, lecz trudno nie docenić bezkompromisowości kreowania wizji odbiegającej od powszechnie przyjętych norm i odwagi w poruszaniu tematów tabu.

Obiecujące, choć dalekie od ideału początki – Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy (1980)

Film Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy z 1980 r. to pełnometrażowy debiut reżyserki Almodovara. Warto jednak wspomnieć, że na dwa lata wstecz datowana jest trwająca 90 minut produkcja o jakże sugestywnym tytułowym przekazie, tj. Rżnij mnie, rżnij mnie, rżnij mnie Tim!. Nie trafiła ona do kinowej dystrybucji, lecz stała się początkiem zawodowej współpracy Almodovara z Carmen Maurą, która z powodzeniem kontynuowana była w Pepi, Luci, Bom… a także późniejszych przedsięwzięciach reżysera.

Groteska z blokowiska – Czym sobie na to wszystko zasłużyłam? (1984)

Jak zwykle nie stroniąca od kiczu, nieco wulgarna, a przy tym zaskakująca trafnością obserwacji – tak w największym skrócie określiłabym komedię Almodovara z 1984 roku. Film przedstawia dość nieciekawe i wyjątkowo przyziemne, choć momentami całkiem barwne życie Glorii – typowej kury domowej z madryckiego blokowiska. Na tle innych produkcji hiszpańskiego filmowca, tę pozycję wyróżnia przede wszystkim idealnie wyważona groteskowość i absurdalność uchwycenia rodziny głównej bohaterki – trudno o bardziej zwariowane i absorbujące uwagę widza postacie, które ożyły w pełni dzięki znakomitym kreacjom aktorskim.

Recenzja filmu Almodovara – „Porozmawiaj z nią”

Porozmawiaj z nią – zawiła opowieść o uczuciach

 

Nieszablonowy obraz miłości i bliskości – tak można by w skrócie streścić film Almodovara z 2002 roku. Obraz ten to jednak o wiele więcej – przyjaźń, wyrzuty sumienia i z pewnością pragnienie, aby skomplikowane układy uprościć i zrównać się z normalnością. Oczywiście, jak przystało na hiszpańskiego reżysera, to także spora dawka kultury i tożsamości tego kraju. W końcu – to po prostu dobrze zrobiony, ciekawie zmontowany film na poziomie, który każdy miłośnik nieco bardziej skomplikowanego kina doceni.

Tydzień Almodovara – wprowadzenie

Dokładnie 10 maja swoją polską premierę miała produkcja Przelotni Kochankowie. Dwa lata po tym, jak na ekrany kin wszedł intrygujący thriller Skóra, w której żyję, Pedro Almodovar proponuje nam film utrzymany w zupełnie odmiennym, bardziej rozrywkowym klimacie. Dla hiszpańskiego filmowca jest to powrót do komediowych źródeł, z którymi wiąże się początkowy etap jego twórczości, dla nas zaś – świetna okazja, by prześledzić niezwykle charakterystyczną twórczość tego reżysera. Zapraszamy Was nie tylko do śledzenia aktualizacji na blogu, lecz także aktywnego uczestniczenia w naszym przedsięwzięciu.